De vacuitate doloris eadem sententia erit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.

Temporibus autem quibusdam et aut officiis debitis aut rerum
necessitatibus saepe eveniet, ut et voluptates repudiandae
sint et molestiae non recusandae.

Iam insipientes alios ita esse, ut nullo modo ad sapientiam
possent pervenire, alios, qui possent, si id egissent,
sapientiam consequi.

Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;
Nam constitui virtus nullo modo potesti nisi ea, quae sunt prima naturae, ut ad summam pertinentia tenebit.
Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta?
Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.

Duo Reges: constructio interrete.

Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Num quid tale Democritus? Itaque his sapiens semper vacabit.

Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
Illa enim, quae prosunt aut quae nocent, aut bona sunt aut mala, quae sint paria necesse est.
Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.
Non est igitur voluptas bonum.
Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere.

Bork: Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
Stoici scilicet.: Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono.
Quare conare, quaeso.: Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit?
Quo tandem modo?: Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;
Bork: Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?
Si longus, levis.: Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.

Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.

Eadem nunc mea adversum te oratio est. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda.

Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.