Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? At enim sequor utilitatem. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Duo Reges: constructio interrete.

Atque omnia quidem scire, cuiuscumque modi sint, cupere curiosorum, duci vero maiorum rerum contemplatione ad cupiditatem scientiae summorum virorum est putandum.

Est enim aliquid in his rebus probabile, et quidem ita, ut
eius ratio reddi possit, ergo ut etiam probabiliter acti
ratio reddi possit.

Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum
est, nunc quidem hactenus;

Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.
Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
Quorum altera prosunt, nocent altera.
Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.
Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.

Idemne, quod iucunde?: Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;
Immo alio genere;: At iste non dolendi status non vocatur voluptas.
Bork: An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit?
Bork: Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare?

Itaque contra est, ac dicitis;
Quod quidem nobis non saepe contingit.
Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit.
At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;

Tu quidem reddes;

Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Hoc simile tandem est? Nescio quo modo praetervolavit oratio. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Et ego: Piso, inquam, si est quisquam, qui acute in causis videre soleat quae res agatur. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Quaerimus enim finem bonorum.