Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae adhuc, Cato, a te dicta sunt, eadem, inquam, dicere posses, si sequerere Pyrrhonem aut Aristonem. Quippe: habes enim a rhetoribus; At enim hic etiam dolore. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Duo Reges: constructio interrete. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur.

Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere.
Satis est ad hoc responsum.
Non est igitur summum malum dolor.
Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.

An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Quis istum dolorem timet? Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Sed quid sentiat, non videtis.

Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.

A mene tu?: Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?
Quae sequuntur igitur?: Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.
Etiam beatissimum?: Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur.

In omni enim animante est summum aliquid atque optimum, ut in equis, in canibus, quibus tamen et dolore vacare opus est et valere;

Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis
omnis esse semper beatos;

Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.

Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.
Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.
Me ipsum esse dicerem, inquam, nisi mihi viderer habere bene cognitam voluptatem et satis firme conceptam animo atque comprehensam.
Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius.