Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Haec dicuntur inconstantissime. Bonum patria: miserum exilium. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Duo Reges: constructio interrete.

Bork: Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit.
Bork: Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis.
Equidem e Cn.: Quid me istud rogas?
Scaevolam M.: Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.

Negarine ullo modo possit numquam quemquam stabili et firmo
et magno animo, quem fortem virum dicimus, effici posse,
nisi constitutum sit non esse malum dolorem?

Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus,
aliud negotii nihil habemus.

Uti tum denique iudicetur beatusne fuerit, cum extremum vitae diem morte confecerit, quod ille unus e septem sapientibus non sapienter Croesum monuit;

Graece donan, Latine voluptatem vocant.
Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.
Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?

Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam.
Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti.
Non est igitur summum malum dolor.
Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.

Maximus dolor, inquit, brevis est.

Sit enim idem caecus, debilis. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?

At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Quid me istud rogas?