Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Duo Reges: constructio interrete. Sedulo, inquam, faciam. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Urgent tamen et nihil remittunt. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.

Bork

Bonum liberi: misera orbitas. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. An potest cupiditas finiri? Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Et quidem, inquit, vehementer errat;

Hic [redacted] severus luxuriam ipsam per se reprehendendam non putat, et hercule, Torquate, ut verum loquamur, si summum bonum voluptas est, rectissime non putat.

Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.
Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur?
Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;
Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.
Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.
Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.

Ut vero conservetur omnis homini erga hominem societas,
coniunctio, caritas, et emolumenta et detrimenta, quae
felmata et blammata appellant, communia esse voluerunt;

Quod etsi ingeniis magnis praediti quidam dicendi copiam
sine ratione consequuntur, ars tamen est dux certior quam
natura.

Pollicetur certe.: Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.
Non semper, inquam;: Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit?

Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.
Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim.
Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.
Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.
Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est.
Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat;