Perge porro;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Beatus sibi videtur esse moriens. Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Duo Reges: constructio interrete.

• Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit?
• Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
• Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?
• Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Quae mihi ipsi, qui volo et esse et haberi gratus, grata non
essent, nisi eum perspicerem mea causa mihi amicum fuisse,
non sua, nisi hoc dicis sua, quod interest omnium recte
facere.

Sed et illum, quem nominavi, et ceteros sophistas, ut e
Platone intellegi potest, lusos videmus a Socrate.

Tum ille: Finem, inquit, interrogandi, si videtur, quod quidem ego a principio ita me malle dixeram hoc ipsum providens, dialecticas captiones.

Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Paria sunt igitur. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Bork Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.

Urgent tamen et nihil remittunt.

Iam in altera philosophiae parte. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Si enim sapiens aliquis miser esse possit, ne ego istam gloriosam memorabilemque virtutem non magno aestimandam putem. Non potes, nisi retexueris illa. Prodest, inquit, mihi eo esse animo.

1. Id est enim, de quo quaerimus.
2. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?

Proclivi currit oratio.

Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare?

Quis hoc dicit?

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Beatum, inquit.

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.

Haeret in salebra.

Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis?

Easdemne res?

Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.