Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Non est igitur voluptas bonum. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Duo Reges: constructio interrete. Hoc est non dividere, sed frangere. Disserendi artem nullam habuit. Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit.

Etsi dedit talem mentem, quae omnem virtutem accipere
posset, ingenuitque sine doctrina notitias parvas rerum
maximarum et quasi instituit docere et induxit in ea, quae
inerant, tamquam elementa virtutis.

Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates
repellant.

Quae sequuntur igitur?: Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo.
Bork: Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
Bork: Inquit, respondet: Quia, nisi quod honestum est, nullum est aliud bonum! Non quaero iam verumne sit;
An potest cupiditas finiri?: Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit.
ALIO MODO.: Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam.
Bork: Eademne, quae restincta siti?

Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;
Videmus in quodam volucrium genere non nulla indicia pietatis, cognitionem, memoriam, in multis etiam desideria videmus.
Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Ut id aliis narrare gestiant?

Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;

Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis. Non laboro, inquit, de nomine. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis, ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Atque ut ceteri dicere existimantur melius quam facere, sic hi mihi videntur facere melius quam dicere. Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat.

Omnes, qui non sint sapientes, aeque miseros esse, sapientes omnes summe beatos, recte facta omnia aequalia, omnia peccata paria;

Et summatim quidem haec erant de corpore animoque dicenda, quibus quasi informatum est quid hominis natura postulet.
Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.
Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.