Quod cum dixissent, ille contra.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Duo Reges: constructio interrete. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Ostendit pedes et pectus. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quis istum dolorem timet? In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;

Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;

An haec ab eo non dicuntur? Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Hunc igitur finem illi tenuerunt, quodque ego pluribus
verbis, illi brevius secundum naturam vivere, hoc iis
bonorum videbatur extremum.

Ut ad minora veniam, mathematici, poëtae, musici, medici
denique ex hac tamquam omnium artificum officina profecti
sunt.

Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?
Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.
Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem.

Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Nunc de hominis summo bono quaeritur; Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia.

Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?
Non prorsus, inquit, omnisque, qui sine dolore sint, in voluptate, et ea quidem summa, esse dico.
Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere?

Eam stabilem appellas.: Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt.
Paria sunt igitur.: Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.
Beatum, inquit.: Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;
At certe gravius.: Illo enim addito iuste fit recte factum, per se autem hoc ipsum reddere in officio ponitur.
In schola desinis.: Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.
Nihilo magis.: Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.
Quis negat?: Tuum credibile?